Kinesiotaping to niezwykle skuteczna terapeutyczna metoda plastrowania dynamicznego, polegająca na oklejaniu specjalnie do tego przeznaczonymi taśmami kinezjologicznymi określonych miejsc na ciele.

Kinesiotaping powoduje zwiększenie stabilności stawów oraz mięśni bez wpływu na zakres ruchu – stosowany jest w prewencji, obrzękach, a także leczeniu różnego rodzaju bólu. Kinesiotaping inaczej tejpowanie, to obecnie jedna z najpowszechniej praktykowanych naturalnych metod rehabilitacji. Metoda powstała w latach 70-tych. Jej twórcą jest japoński chiropraktyk dr Kenzo Kase. Nazwa kinezjotaping pochodzi od słów: kinezjo - dziedzina nauki zajmująca się ruchem i taping – od angielskiego taping, plastrowanie /oklejanie.

Jeszcze w poprzednim stuleciu nikt nie wierzył, iż przyklejenie do ciała kawałka plastra może leczyć. Metoda kinesiotapingu jest skuteczna w przypadku bardzo wielu schorzeń i przypadłości o charakterze zarówno ostrym, jak i przewlekłym. Jej zastosowanie nie ogranicza się jedynie do obszaru narządu ruchu. Co ciekawe, taśma nie zawiera na swojej powierzchni żadnego leku.

Od wielu lat polscy naukowcy zajmują się medycznymi badaniami nad skutecznością jej stosowania. Nie tylko lekkoatleci cenią kinesiotaping. Drugą grupą docelową są kobiety w ciąży, które są bardziej narażone na zwiększone obciążenie mięśni czworogłowych i okolic krzyża.

Pod okiem polskich naukowców wykonywały one szereg ćwiczeń izokinetycznych, które skutkowały znaczącą poprawą samopoczucia.

Wskazania do kinesiotapingu:

• urazy i kontuzje typu naderwanie mięśnia, skręcenie stawu,
• wady kręgosłupa i klatki piersiowej,
• terapia punktów spustowych,
• zespoły bólowe kręgosłupa i kończyn,
• dolegliwości bólowe o podłożu zwyrodnieniowym,
• obrzęki limfatyczne, np. u kobiet po mastektomii,
• porażenie nerwu twarzowego,
• zaburzenie połykania,
• terapia blizn,
• występowanie rozległych siniaków spowodowanych urazem,
• wady ustawienia stóp,
• pomocniczo – w obniżonym napięciu mięśniowym,
• terapia pacjentów neurologicznych.

W trakcie kinesiotapingu powinno się zachować ostrożność. Plastry same w sobie są całkowicie bezpieczne, ale nie zaleca się ich naklejania na uszkodzoną skórę. Gdy mamy na ciele różnorodne zadrapania, rany, podrażnienia, wysypkę, oparzenia słoneczne, nie poleca się plastrowania dynamicznego. Jeżeli mamy bardzo wrażliwą skórę, zaleca się najpierw przeprowadzenie testu na niewielkiej partii ciała. Plaster przyklejamy na ok. 24 godziny i obserwujemy, czy nie wystąpiła żadna reakcja alergiczna. Jeśli nie, możemy przejść do właściwego plastrowania dynamicznego. Plaster zaczyna działać mniej więcej godzinę po jego naklejeniu. Bardzo ważne jest, aby w tym czasie unikać pływania, brania kąpieli czy prysznica. Po upływie godziny możemy zacząć korzystać z wody. Jeśli decydujemy się na wysiłkowy trening, mając naklejony plaster, wycieramy go bardzo delikatnie. Gdy zauważymy, że jego krawędzie zaczynają się łuszczyć bądź odchodzić od skóry, możemy je przyciąć nożyczkami. Dzięki temu się nie odkleją. Kinesiotaping – przynosząc pozytywne efekty terapeutyczne jako samodzielnie stosowana metoda – może dawać jeszcze więcej korzyści: w połączeniu z terapią manualną, terapią tkanek miękkich czy innymi zabiegami fizjoterapeutycznymi. Plastrowanie jest skuteczne bez względu na wiek pacjenta.